Årets vakraste solidaritetsarrangement?

I helga var det nok ein gong tid for Attac Tromsø si årlege miljøhelg på Gåsvær. Miljøhelga på Gåsvær er noko så sjeldan som ein kombinasjon av eit politisk arrangement og ei naturoppleving. På programmet står såpass ulike postar som innsamling av boss, politisk foredrag, bading, allsong, nattleg rangel og internasjonal solidaritetsgudsteneste.

Gåsvær er ei øy utanom det vanlege. Av kulturlandskapelege inngrep, er her berre eit kapell, ein kyrkjegard og eit lite fråflytta småbruk. I si tid vart kyrkja bygt på Gåsvær fordi øya låg midt mellom mange øyar med ein viss busetnad. Plasseringa av kapellet og kyrkjegarden synes som ei kompromsissløysing, og gjorde at alle i området måtte i båt for å koma til kyrkje. Det skal også nemnast at Gåsvær er ei uvanleg vakker øy. I fare for falla hen til flosklar, får bileta i dette innlegget tala for seg.

Gåsvær-helga er eit arrangement for noverande og tidlegare studentar ved Universitetet i Tromsø. For slike som oss, som elles i studieåret lever urbane middelklassedagar, er Gåsvær-helga eit sjeldan pusterom. Her kan me omsider leggja byen bak oss, og kvardagens krav om forelesningar, treningstimar og pubturar vert berre ein fjern tanke. Samtidig vekkjer denne naturopplevinga ei viss uro i oss: Kvifor lar me det bli med det eine frihelga, når området rundt Tromsø byr på utallige tur- og friluftslivmulighetar? Slik har eg tenkt kvart år eg har vore på Gåsvær, likefullt blir det alltid med denne eine turen i året.

Det som uansett gjer Gåsvær-helga til noko meir enn ei vanleg turoppleving, er det sterke politiske fokuset i programmet. Både gjennom det politiske seminaret om laurdagen, og i solidaritetsgudstenesta om sundagen, vart det sett fokus på det faktum at fattige land i mange samanhengar har liten eller ingen tilgang på medisinar. Mykje av årsaka til dette, er patentrettane på medisin, som i korttekst er vestlege land sin strategi for å sikra at legemiddelindustrien forblir ein av verdas mest profitable industriar. Den nødvendige konsekvensen av dette, er at fattige land ikkje har råd til å kjøpa medisinane på grunn av den rådyre patenten, og dessutan at det svært liten grad blir forska på medisinar mot dei sjukdommane som er mest relevante i land i sør (to døme er malaria og HIV). Ein kan undra seg over kvifor dette systemet overlever, i grunnen møter det forbausande lite motstand i vestlege land. Kva skal me seia om samfunnet vårt, når omsynet til legemiddelindustrien sine profittar er blitt så viktig, at me med opne auger lar verdas fattige døy fordi dei ikkje kan betala for vårt inneffektive og rådyre medisinregime?

Når dette er sagt, skal det heller ikkje stikkast under ein stol at Gåsvær-helga også er prega av meir lettliva innslag. Bading, grilling, lausprat og openlys flørt er nokre av innslaga som høyrer med på ei Gåsvær-helg. Fyrst og fremst kjem me nok likevel til å hugsa allsongen, det var ein pust av -70-tal rundt leirbålet denne septembernatta.