Barndommens heltar

Det er panisk føreksamenstid, så det er ikkje lett å få oppdatert bloggen i desse dagar. I slike dårlege blogg-tider er ein god bror gull verdt!

Dei siste åra har Nils Vermund (bror min) vore ein farande fant som frilansjournalist for ulike blad i den kulørte pressa og for enkelte meir seriøse aviser. Det er knapt nok grenser for kven den fyren skumpar borti på sine reiser, og mang ei fetert Hollywood-stjerne har blitt portrettert i ein av landets meir eller mindre tabloide publikasjonar av min reisande bror. Eg kjenner knapt nok nokon som lever eit så oppjaga og innhaldsrikt liv som han. Til gjengjeld er det meir enn fem år sidan han leste ein roman frå byrjing til slutt, denslags tidtrøyte har han rett og slett ikkje tid til.

Sjølv for ein blasert frilandsjournalist, er det likevel noko eige med barndommens heltar. Både bror min og meg var svorne Beatles-fans i gutedagane, han var nok endå større enn meg. For eit års tid sidan traff han brått og uventa Ringo Starr på ei av sine mange reiser. På denne linken kan du høyra og sjå Nils Vermund fortelja den artige soga om då han traff ”The biggest fool to ever hit the big time”.